Stockholm, de stad van Millenium
Vandaag per trein naar
Stockholm. Met de auto naar een grote stad is niet echt handig. De trein is in Zweden een prijzig alternatief, maar je krijgt er wel wat voor terug. Comfortabel gezeten zoef ik door het Zweedse land. Na 45 minuten remt de trein af voor het station Stockholm, het Centralstationen.
 |
| Stationshal Stockholm |
Stockholm is de grootste stad van Scandinavië, gastheer van een groot aantal jaarlijkse evenementen. De belangrijkste is de jaarlijkse uitreiking van de
Nobelprijzen voor natuurkunde, scheikunde, geneeskunde en literatuur rond 10 december, de sterfdag van
Alfred Nobel. De uitreiking van de
Nobelprijs voor vrede vind daarentegen in Oslo plaats. Na 3 weken in de outback van Scandinavië, maakt de stad een overweldigende indruk.
Mijn Lonely Planet stelt een stadswandeling voor, vanaf het Centralstationen langs
Sergels Torg, vandaar met een lange lus naar de oude stad,
Gamla Stan. Vanaf de oude stad is het een kleine kilometer terug naar het Centralstationen. Het moderne deel van Stockholm is al overweldigend. Sergels Torg is een gigantisch plein, met een enorme zuil in het midden. Hier demonstreert Zweden als er iets te demonstreren valt.
 |
| Segels Torg |
Vandaag, hartje zomer is het geen dag voor een demonstratie. Hierna door naar de
Kungsrädgården, de koninklijke tuin. Nu een groot stadspark, waar de bevolking van Stockholm komt zonnebaden. Ik loop van het standbeeld van de oorlogszuchtige
Koning Karel XII, langs de Opera en eenmaal aan het water, loop ik linksaf de Riksbron ( rijksbrug ) op. Vanaf nu ben ik op het eiland
Helgeandsholmen, waar het Zweedse parlement zetelt.
Nadat ik het eiland, via één van de vele bruggen, ben overgestoken, kom ik op het eiland Stadsholmen. Hier ligt Gamla Stan, het middeleeuwse hart van Stockholm. Gamla Stan is een toeristenmagneet, dat is te merken ook. Drommen mensen uit alle landen bevolken de straten. Tijd om rustig van water te genieten en de bootjes over de
Riddarfjärden te zien varen. Een natuurlijk om een foto van een koninklijke gardist te maken, die exact dezelfde houding aanneemt als in Lonely Planet.
De oude stad is een labyrint van smalle straatjes, de smalste is de
Mårten Trotzigs Gränd, 90 cm op z'n smalst. Andere schilderachtige namen zijn de
Svartmangatan, de straat van de zwarte man,
Prästgatan, de straat van de priester en de
Köpmangatan, de straat van de koopman. Na een duur maar verdiend biertje op een terras, sluit ik Stockholm af. Aan de andere zijde van eiland, geniet ik nog van de zon. Aan de andere zijde van het water, het beroemde en imposante silhouet van het stadhuis van Stockholm.
 |
| Koninklijke gardist, op wacht voor het Koninklijk paleis |
Op het station heb ik tijd om even op internet het nieuws af te kijken. Met een schok lees ik de eerste flarden van het nieuws over een aanslag in Oslo op de regeringswijk.
In de trein probeer in aan iets anders te denken. Eenmaal terug op de camping in Enköping spoel ik het zweet van mij af met een duik in het
Malären meer.
Later op de avond hoor ik veel meer over de
ramp, die Oslo en omgeving heeft getroffen. De Noorse fascist
Breivik heeft 's middag een autobom laten ontploffen in de regeringswijk van Oslo, hierbij kwamen 8 mensen om het leven. Dit was Breivik nog niet genoeg. Breivik reed naar de
Tyrifjorden, nam daar de pont naar het eiland
Utøya waar een jeugdkamp van de Noorse sociaal democratische partij gehouden werd. Hier deed hij zich als een politieman, die een routine controle uitvoerde, nota bene na de aanslagen in Oslo. De zwaar bewapende Breivik ging op het eiland als een beest te keer. In het wilde weg vurend schoot hij 69 jongeren dood. De jongste was 14 jaar oud. Nadat hij een uur zijn gang kon gaan, is hij uiteindelijk gearresteerd.
Voor zijn daad publiceerde Breivik een manifest vol met de voor extreem rechts gebruikelijke totaal waanzinnige denkbeelden. Ook gaf hij toe een bewonderaar te zijn van Geert Wilders, de almachtige leider van de PVV. Geert, je bewonderaars kun je niet kiezen, maar je rare praatjes trekken gespuis aan.
Ik probeer de slaap te vatten, ik denk aan al die aardige Noren en Zweden, die ik ontmoet heb, vooral aan het gezin op de
Svartisen gletsjer, slechts een kleine week geleden. Hoe is dit nu mogelijk. Het wordt tijd om weer naar huis te gaan.
 |
| Silhouet Stadhuis van Stockholm |
